زندگی در حال

باید برای حال زندگی کرد،
نباید افسوس گذشته را خورد.
باید از همین لحظه بهترین استفاده را برد. بیشتر مردم زندگی نمی کنند، فقط با هم مسابقه ی دو گذاشته اند.
می خواهند به هدفی در دور دست برسند،
ولی در گرماگرم رفتن، آنقدر نفس شان بند می آید و نفس نفس می زنند که چشمشان، زیبایی ها و آرامش سرزمینی را که از آن می گذرند، نمی بیند
و بعد، یک وقت چشمشان به خودشان می افتد و می بینند پیر و فرسوده هستند
و دیگر فرقی برایشان نمی کند به هدف شان رسیده اند یا نه...