زندگی مانند بادکنک در دستان کودک است

زندگی چون بادکنکی در دستان کودکی است که
همیشه ترس ترکیدن آن لذت داشتنش را از بین می برد.

چه کسی در زندگیتان خواهد ماند ...

زمان تصمیم میگیرد
باچه کسی روبرو شوید ..
قلبتان تعیین میکند ، در زندگی
چه کسی را می خواهید،
و رفتارتان مشخص میکند ، چه کسی در زندگیتان خواهد ماند ...

از "دردهای زندگی" نهراسید

 از "دردهای زندگی" نهراسید؛
زیرا آنها هسته های پنهانِ شور، انگیزه و لذتهای آتی هستند.
 با تدبیر و تمرکز فکر،
 دائم در پی یافتن راهکارهای مناسب برای بهتر کردن آن
موقعیت باشید
 و اگر راهی پیدا نکردید با انعطاف بی نظیر که محصول تلاش درونی شماست،
خود را با آن همسو کنید
و یا با مقاومت و پایداری از کنار آن بگذرید.
 هنگامی که یک مشکل با تلاش شما کنار رفت، شادی و سرور غیر منتطره ای را به دست می آورید؛
زیرا آن زمان که مشغول برنامه ریزی جهت حل مشکل بودید، از تمام کفایتها و بالقوه های درونی خود استفاده کرده اید.

کودکی که بهترین سوژه شد...

تابلو نقاش را ثروتمند کرد
شعر شاعر، به چند زبان ترجمه شد
کارگردان، جایزه ها را درو کرد
و هنوز سر همان چهار راه واکس میزند
کودکی که بهترین سوژه شد...

من در محیطی زندگی می‌کنم که وقتی کسی می‌میرد، می‌گویند راحت شد...

به راستی مگر ما چگونه زندگی میکنیم که با مرگ راحت میشویم؟
ما امروزه خانه های بزرگتر، اما خانواده‌های کوچکتر داریم؛
مدارک تحصیلی بالاتر، اما درک عمومی پائینتر داریم
آگاهی بیشتر، اما قدرت تشخیص کمتر داریم؛
بدون ملاحظه ایام را می‌گذرانیم،
خیلی کم می خندیم;
خیلی تند رانندگی می کنیم،
خیلی زود عصبانی می شویم؛
تا دیروقت بیدار می مانیم ، خیلی خسته از خواب بر می‌خیزیم؛
خیلی کم مطالعه می کنیم؛
و خیلی زیاد دروغ می گوئیم؛
زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما زندگی کردن را نه؛
ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاهتر ؛
بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم ،
بیشتر می خریم ، اما کمتر لذت می بریم ؛
ما تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات عزیزی از یک سوی خیابان به آن سو برویم ؛
فضای بیرون را فتح کرده ایم ، اما فضای درون را نه ؛
بیشتر برنامه میریزیم اما کمتر به انجام می رسانیم؛
عجله کردن را آموخته ایم و صبر کردن را نه.
مگر بیشتر از یک بار در زندگى فرصت داریم,,,؟
آرزوی زندگی کردن دارم براتون.
زندگی به معنای واقعی...